U giornu di a nostra arrivata, aviamu u capu pienu di e voglie di e nostre vacanze. I zitelli pensavanu da andà a u fiume, mentre che i parenti eranu penserosi  di u statu di a casa, chjosa parechji mesi.  In Puretta, ben chè aviamu avutu u tempu, a l’uscita di l’aviò, di rispirà una cria u profumu di a nostra machjia, un aviamu encora u capu cumpletamente qui.
Chjiappe e valisgie,  saltati in vittura, eccuci nant’a a strada versu a casamozza.
Simu sabatu, u 7 di lulliu, u rughjone gh’hè in festa. Vignale, Pont’a a leccia, a chi cantadori, a chi paghjellaghji. In Luri omu festighja  u vinu. U frigidariu hè viotu, ci vole, prima cullà in paese, arrangià appena a casa, è truvà un locu pè manghjà.
Dettu, fattu, a dece ore di sera simu tutti pusati a fà cena : pizza, carne vaccina, è agnellu accumpagnati da un rosè chi ci face prò a a canella.
Avemu passatu una notte calma, colma di sogni appaciati. Quandu a mane, a l’arrizzata, ci truvemu senza acqua ! Tuttu u paese era in confusione. Certi parlavanu di una terribula sicchia annuziata quist’annu. D’altri dicianu chi dopu a sparita di u merre, un c’era piu persone capace di fà gira tondu u paese. Aghju fattu u giru di e funtane di u cantone, pè u primu annu, eranu tutte secche. Solu a u cimitariu, aghju trovu un rupinettu chi facia un filettu d’acqua, abbastanza pè empiè uni pochi stagnò.  Avemu passatu una ghjurnata penserosa : Qual’hè chi era indè u veru ? Quandu avia da rivene l’acqua ?
Eppò a sera, dopu cena, avemu intesu u gurguglime di l’acqua. Eramu rassicurati. A seconda notta fu più appaciata chi a prima.   

Powered by ScribeFire.